Spirometria

W procesie kwalifikacji do leczenia zabiegowego niezbędne jest określenie wydolności oddechowej pacjenta. Do jej pomiaru wykorzystuje się badanie spirometryczne, a w nim ocenia się przede wszystkim parametr FEV1 czyli natężoną objętość wydechową pierwszosekundową. Badanie to służy oszacowaniu, czy po resekcji części miąższu płuca chory będzie w stanie funkcjonować samodzielnie, bez konieczności stałej tlenoterapii.

Badanie wykonuje się siedząc prosto, należy poluzować opinające, utrudniające oddychanie ubrania. Pacjent obejmuje wargami ustnik i oddycha wykonując polecenia osoby prowadzącej badanie. Po spokojnym oddechu należy wziąć głęboki wydech a następnie na sygnał mocny wydech i utrzymać go przez co najmniej 6 sekund. Taką próbę powtarza się kilka razy.

Pacjent nie musi być na czczo w trakcie badania, ale przez kilka godzin przed badaniem nie należy się przejadać ani palić tytoniu. Do przeciwwskazań do badania należą m.in.: krwioplucie, znaczne nadciśnienie, tętniak aorty lub tętnic mózgowych, niedawno przebyty zawał serca lub operacje okulistyczne.